Fietsen: de Koninginnenrit

Afgelopen zaterdag was de laatste fietstocht in een serie maandelijkse tochten die we met EIJV-leden dit jaar hebben gefietst. Aan het begin van het seizoen reden we de Hatertse vennentocht en zouden in mei Tour de Namen gaan rijden. Helaas kon dit niet doorgaan vanwege coronamaatregelen, maar fietscoördinator Cor van Kessel, die alle tochten heeft uitgezocht, vond een passend alternatief door te gaan fietsen naar de Noordkaap (Groningen). 

 

 

Waterrijke gebieden
Door middel van de wekelijkse trainingen van Cor van Kessel zijn we klaargestoomd voor de toertocht XXXL. ’s Morgens om half 7 werd deze tocht door Cor van Kessel, Albert Fleer en Joost Verbakel gestart. Met een windje in de rug ging het in de bosrijke omgeving via Maarsbergen richting Nieuwegein. In Montfoort namen wij onze eerste stop. Ondertussen verdwenen de wolken die plaats maakten voor de zon. Vanaf Montfoort reden we door veel waterrijke gebieden en waren we inmiddels Gouda gepasseerd. De rit ging tot dan toe voorspoedig en even na tienen waren we al in Rotterdam. Wie Cor een beetje kent zal begrijpen dat er eventjes een foto bij Stadion Feyenoord gemaakt moest worden.

Tegenwind
De route werd vervolgt dwars door Den Haag en daarna reden we langs de kust over de glooiende duinen naar Katwijk. We hadden er nu 150 km op zitten en waren nu voorbij het meest westelijke punt van de route. We reden door Leiden en moesten in Bodegraven onze watervoorraad aanvullen. Inmiddels kregen we wat tegenwerking van de wind en na de vele uren fietsen maakte dit het wel zwaarder. 

Ondernemer Mees
Bij Woerden moesten we met een pontje over een kanaal. Cor zette ons bij dit zelfbedieningspontje op voortreffelijke wijze over dit kanaal. Aan de overkant werden we opgewacht door Mees. Bij Mees van een jaar of twaalf konden we frisdrank of een koek kopen. Mees was zelf ook wielrenner en probeerde zo wat geld te verdienen. We konden deze jongen met ondernemersbloed natuurlijk niet laten staan. Na onze energievoorraad weer aangevuld te hebben, gingen we weer verder. 

Zo nu en dan moesten we onze onverwoestbare diesel Albert Fleer manen om het tempo wat te drukken. Albert mag ondanks zijn respectabele leeftijd nog graag fietsen en doet zeker niet onder voor zijn medefietsers. In het weekklassement van de leden van de ijsvereniging op Strava staat hij aan kop met het hoogste aantal fietsuren: 17 uur. De eerstvolgende heeft ruim 5 uur minder. Albert laat zich duidelijk nog gelden.    

Uiteindelijk reden we rond kwart voor 7 weer Ede binnen en stonden er 264 kilometers op de teller. We kunnen terugzien op een prachtige fietsdag. 

Nieuws Overzicht